Motyw theatrum mundi
Motyw theatrum mundi w tekstach literackich to temat trzeciego działania projektu artystyczno – edukacyjnego zorganizowanego przez LO w Tarnowie Podgórnym . Udział w nim wzięli gimnazjaliści z Baranowa, Tarnowa Podgórnego, Grzebieniska, Pniew i Kaźmierza. Indywidualnie lub w ośmioosobowych zespołach dywagowali nad pozycją człowieka w świecie, zależnością jego losu od sił wyższych – Boga, bogów, fatum. Wykonując zadania do fraszki Jana Kochanowskiego „O żywocie ludzkim”, zastanawiali się nad tym, kim jest reżyser spektaklu zwanego życiem, wskazywali zależność między interpretacją fraszki a terminologią teatralną, poddawali refleksji autorską koncepcję życia ludzkiego. Proponowali własne odczytanie „Króla Edypa” , wykonując plakaty do tragedii Sofoklesa, a skutki decyzji króla Teb analizowali w postaci „drzewka decyzyjnego”. Zadania do „Wrażeń z teatru” Wisławy Szymborskiej sprawdzały podstawowe umiejętności uczniów związane z analizą i interpretacją tekstu poetyckiego, ale dały im też możliwość działań kreatywnych – wizualizacji wybranej z wiersza metafory. Jedno z poleceń do wiersza Edwarda Stachury „Życie to nie teatr” zakładało plastyczną interpretację tego tekstu. Gimnazjaliści mieli wykonać portret adresatki wiersza. Postawa podmiotu lirycznego wobec Boga i świata, środki językowe wskazujące na to, w czyim imieniu wypowiada się osoba mówiąca w wierszu, muzyczność tekstu – to kwestie , którymi zajmowali się uczniowie, analizując „Kolędę z pretensjami” Agnieszki Osieckiej.
Wszystkim naszym gościom – nauczycielom, którzy przygotowali uczniów, im samym, a także uczniom LO, którzy opiekowali się gimnazjalistami i czuwali nad wykonaniem zadań – bardzo dziękuję.
W ramach projektu „Świat jest teatrem” uczniowie naszego liceum (pod opieką nauczycieli) przeprowadzili w klasach trzecich gimnazjów w: Kaźmierzu, Tarnowie Podgórnym , Grzebienisku lekcje wychowawcze , których temat brzmiał: „Zakładamy maski – maskujemy się czy demaskujemy”. Ich celem było uświadomienie młodzieży powodów, celów i konsekwencji zakładania masek, odgrywania ról, udawania. Wejście w rolę nauczyciela było dla naszych uczniów ciekawym doświadczeniem, jak twierdzą , dającym im satysfakcję. Zaangażowanie gimnazjalistów i często oklaski, którymi nagradzali licealistów po przeprowadzonej lekcji świadczą o tym, że był to udany pomysł.